เมื่อแขกมาเยือน

ตามปกติผมเป็นคนมีแขกมาเยี่ยมเยือนอยู่เป็นประจำ ไม่เคยขาด ด้วยเพราะอาจจะเป็นคนที่มีอัธยาศรัยดี เป็นคนสม่ำเสมอ ไม่รู้สิ อาจจะมีอย่างอื่นดึงดูดเขาอีกก็ได้ อันนี้ก็จนปัญญาจะคาดเดาที่สำคัญ แขกพวกนี้มาเป็นเวลาด้วยนะครับ จะตรงเวลาหรือช้าสายอันนี้แล้วแต่การประพฤติตัวของผม ถ้าผมทำตัวดี เค้าก็มากันตรงเวลา ถ้าผมทำตัวแย่ ก็ไม่ค่อยเป็นเวลาแล้ววันนี้ผมดันนิสัยเสียพอดี... ดันทำอะไรประหลาดแตกต่างจากปกติ ซึ่งน่าจะทำให้พวกเค้าไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ คราวนี้พุ่งมาต่อว่าต่อขานผมดุจดั่งสายน้ำเชี่ยวกรากเลยครับ เรียกว่าหาเรื่องกันทั้งวัน จนผมไม่เป็นอันไปทำงานเลย สุดท้ายก็มานั่งปวดหัวอยู่บ้าน ก็ยังดีที่ได้ถือโอกาสสางงานไปบ้าง แม้จะยังห่างไกลจากคำว่าเสร็จสมบูรณ์แต่อย่างน้อยก็ทำให้มันไม่จมลึกไปในก้นบึ้งแห่งความขี้เกียจไปมากกว่านี้ แต่ละคนมาไม่ธรรมดา มากันทีละหลายๆรอบ มาไม่มามือเปล่า พกเอาความแสบสันต์มาด้วย นี่มาเคาะประตูบ้านผมเอาพริกเอาเกลือมาเขวี้ยงตั้งแต่สายๆแล้ว กระทั่งตอนนี้ปาไปจะตีหนึ่งแล้วยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับกันไปง่ายๆ สงสัยวันนี้จะไม่ได้นอน มัวแต่คอยต้อนรับขับไล่เค้าเหล่านั้นแน่ๆ ไอ้ผู้ช่วยต้อนรับแขกของผมก็ดันขอลาพักร้อนไปเสียก่อน จะหาคนมาแทนก็ไม่ทัน ก็ใครจะไปรู้ล่ะครับ ว่าจะมากันวันนี้ เล่นไม่ยอมประกาศล่วงหน้าแบบพวกเสื้อเหลืองกันบ้างเลย ใครจะมาเตรียมรับมือทัน ไอ้ทีแรกว่าจะทำทีเป็นข่มตาหลับๆไปจะได้พ้นความรำคาญ ไม่ได้ผลครับ พวกเล่นเคาะ เขวี้ยงกันแรงเหลือกำลังรับ จนผมต้องเผ่นพรวดพราดลงจากเตียงวิ่งมาเปิดประตูต้อนรับไม่ทัน มาก็ไม่พูดพล่ามทำเพลงหรอกครับ กระหน่ำด่าทอต่างๆมากมาย แต่ละคำแสบๆทั้งนั้น พวกด่าเสร็จสมก็เดินจากไป พอหัวจะถึงหมอนคิดว่าหมดแล้ว อีกชุดมาเคาะและเขวี้ยงรอให้ผมลงมาเปิดประตูเพื่อกระหน่ำด่าทออีก เวียนไปเวียนมา ไม่รู้กี่ดอกแล้วเลยอดรนทนไม่ไหว ระหว่างที่พวกเค้ายังไม่มา ผมเลยตัดสินใจลงมาเปิดคอมฯ รอข้างล่างเลย จะได้วิ่งไปเปิดประตูต้อนรับให้ทันอกทันใจพระเดชพระคุณท่านเหล่านั้น เผื่อท่านทั้งหลายจะกรุณาลดดีกรีความแสบที่กระหน่ำถาโถมใส่ผมลงบ้าง แหน่ะๆ ไม่ทันขาดคำ มากันอีกแล้วครับขออนุญาตท่านผู้อ่านที่รักทุกท่านไปเปิดประตูรับแขกบ้านแขกเมืองผมก่อนนะครับชักเอะอะโวยวายกันแล้วครับ ........................... เวรเอ๊ย สงสัยจะเพราะเมนูพิสดาร มาม่าต้มยำกุ้งสนธิกับปลากระป๋องตรานมหกเต้าตอนสายแน่เลยว่ะ แขกตี้เลยกรู