Wednesday, May 31, 2006

คดีกระเป๋าเล็ก กระเป๋าใหญ่

เครียดกันพอสมควรกับคดีความการเมืองที่ฟ้องกันพัลวัลในปัจจุบัน

พอดีได้รับอีเมลกลอนคดีความเป๋าเล็ก เป๋าใหญ่นี้มา ฮาดีเหมือนกัน (ผมเคยได้รับก่อนหน้านี้มานานแล้ว แต่ก็เลยผ่านไป คาดว่าหลายคนคงมีโอกาสได้อ่านแล้วเช่นกัน)

ประกอบกับ ว่าจะทิ้งร้างบล็อกนี้ไปสักพัก แต่ก็ไม่อยากจะให้ตอนล่าสุดมันปรากฏหราหน้าไอ้แท่งหรรษาข้างล่าง สาวๆหลายคนหลงมาอ่าน พลางเข้ามาบ่นให้ผมฟังหาว่าผมสัปปะดน ฮ่าๆๆ สันดานส่วนตัวน่ะครับ

เลยขออนุญาตเอากลอนฮาๆ (ใครจะอ่านแล้วได้แง่คิดใดๆก็อนุโมทนาด้วย) มาแปะไว้

เตรียมตัวฮา

-------

เกิดคดี ความฟ้อง ร้องต่อศาล
ชายเฮี้ยมหาญ ฮึกสยบ ตบผู้หญิง
สอบปากคำ โจทก์จำเลย เผยเรื่องจริง
เหตุผลติง สำนวนต่อ น่าพอใจ

พิจารณา สรุปความ ข้อสุดท้าย
จำเลยชาย ต้องตอบ คำถามใหม่
คุณเป็นชาย แล้วไปตบ หล่อนทำไม
เหตุผลใด ให้การมา อย่าโมเม

ชายเหลือบมอง คู่กรณี เห็นทีหยิ่ง
แล้วให้การ ตามจริง ไม่หันเห
ผมเจอหล่อน ที่ป้าย จอดรถเมล์
ยืนหน้าเบ้ บุญไม่รับ อับประมาณ

ขึ้นรถเมล์ คันเดียวกัน มันงี่เง่า
พอกระเป๋า เขามาเก็บ ค่าโดยสาร
เธอสำแดง เหตุบอก ออกอาการ
สุดทนทาน นั่งข้างเธอ ผมเผลอไป

เธอเปิด กระเป๋าใหญ่ หยิบกระเป๋าเล็ก
เปิดกระเป๋าเล็ก แล้วปิด กระเป๋าใหญ่
หยิบแบงค์จาก กระเป๋าเล็ก ในทันใด
แล้วเปิด กระเป๋าใหญ่ ในทันที

เธอปิดกระเป๋า เล็กแล้วใส่ ลงกระเป๋าใหญ่
ส่งเงินให้ เด็กกระเป๋า ขมันขมี
พลางปิด กระเป๋าใหญ่ ไม่รอรี
ครั้นรับตั๋ว ทันที เธอฉับไว

ปิดกระเป๋าใหญ่ แล้วหยิบ กระเป๋าเล็ก
เปิดกระเป๋าเล็ก แล้วปิด กระเป๋าใหญ่
เอาตั๋วใส่ กระเป๋าเล็ก อย่างเร็วไว
แล้วเธอเปิด กระเป๋าใหญ่ ไม่รอช้า

ปิดกระเป๋าเล็ก แล้วใส่ลง กระเป๋าใหญ่
แล้วก็ปิด กระเป๋าใหญ่ อย่างแน่นหนา
รับตังค์ทอน จากกระเป๋า แล้วกานดา
เปิดกระเป๋าใหญ่ แล้วหยิบหา กระเป๋าเล็ก

เปิดกระเป๋าเล็ก แล้วปิด กระเป๋าใหญ่
ตังค์ทอนใส่ กระเป๋าเล็ก แล้วปิดเหล็ก
หยิบกระเป๋าใหญ่ แล้วเปิดใส่ กระเป๋าเล็ก
ปิดกระเป๋าใหญ่ แล้วตรวจเช็ค เหมือนเช่นเคย

ครั้นนายตรวจ ขึ้นมา หาช้าไม่
เธอเปิดกระเป๋าใหญ่ หยิบกระเป๋าเล็ก หน้าตาเฉย
ปิดกระเป๋าใหญ่ เปิดกระเป๋าเล็ก ไม่ช้าเลย
หยิบตั๋วเผย ให้นายตรวจ ได้ตรวจตรา

แล้วปิดกระเป๋าเล็ก ก่อนเปิด กระเป๋าใหญ่
ใส่กระเป๋าเล็ก ลงไป ไม่กังขา
แล้วเธอปิด กระเป๋าใหญ่ ไม่รอรา
พอรับตั๋ว กลับมา มิช้าไย

เปิดกระเป๋าใหญ่ แล้วหยิบ กระเป๋าเล็ก
เปิดกระเป๋าเล็ก แล้วปิด กระเป๋าใหญ่
เอาตั๋วใส่ กระเป๋าเล็ก แล้วปิดไว
เปิดกระเป๋าใหญ่ ใบเล็กใส่ จนเนียนัว

ตุลาการ นั่งฟังความ ตามคดี
บอกหยุดที ฟังแล้ว น่าเวียนหัว
กระเป๋าเล็ก กระเป๋าใหญ่ ดูพันพัว
น่าเวียนหัว พัลวัน พอกันที

จำเลยชายได้จังหวะจึงฉะฉาน
ข้าแต่ศาลที่เคารพคิดดูถี
ท่านเพียงฟังยังเวียนหัวถึงเพียงนี้
แล้วผมนี่นั่งข้างหล่อนจะทนไย

ตุลาการ พินิจผล ถึงต้นเหตุ
พิจารณาพิเศษ เห็นสมควร จะตบได้

จึงยกฟ้อง ปลดปล่อย จำเลยไป
กระเป๋าเล็ก กระเป๋าใหญ่ พอกันที

-----------

ไม่รู้ว่าคดีเป๋าเล็ก เป๋าใหญ่นี้จะสร้างความปวดเศียรเวียนเกล้า ให้ตุลาการผู้พิจารณาคดีได้เท่ากับคดีพรรคใหญ่จ้างพรรคเล็ก ยักษ์ใหญ่ไย่ยักเย็ก หรือเปล่า

โปรดติดตามด้วยความระทึกในหทัยพลัน!

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ขนาดผมเองไม่ได้พกกระเป๋าสลับซับซ้อนแบบคดีอุทาหรณ์ดังกล่าวก็ยังรู้สึกเลยว่าตนเองพกกระเป๋าไว้หลายชั้นอยู่
กระเป๋าธนบัตรใบล่าสุดของผมนี่ ยังมีกระเป๋าใส่เศษสตางค์ซ่อนอยู่ข้างในเลยครับ

9:55 PM

 
Anonymous Anonymous said...

กระเป๋าเล็ก
กระเป๋าใหญ่
กระเป๋าเล็ก
กระเป๋าใหญ่
กระเป๋าเล็ก
กระเป๋าใหญ่

ขอยาดมโหน่ย!!!!

8:14 AM

 
Anonymous Anonymous said...

ขอบคุณครับ สำหรับภาพที่หาดูได้ยากมาก ๆ

6:25 AM

 

Post a Comment

<< Home